در آرزوی دیدار |شرحی بر زندگی شهید "سید علی حسینی"
عملکرد دینی و انقلابی
سیدعلی ایام بیکاری خود را در تظاهرات و راهپیمایی و مساجد می گذراند. او فردی مقید به فرایض دینی بود. با اینکه شغلش رانندگی با کامیون و اکثر اوقات در جاده های کشور تردد می کرد، ولی همیشه سعی داشت نماز خود را اول وقت به جا بیاورد و روزه های خویش را بطور مرتب ادا کند.
آرزوی دیدار امام خمینی (ره)
تقید او به مسائل دینی و مذهبی، عشق به ولایت را در او تقویت می کرد بطوری که که هرگاه به تهران می رفت، آرزوی دیدار امام(ره) را در سر می پروراند. این شهید مظلوم، سختیهای جاده و دوری از کنار خانواده را به جان خود خریده بود تا بتواند، اولاً آسایش را برای خانواده اش فراهم کند و ثانیاً بدین طریق کمکی هرچند ناچیز به اقتصاد کشورش بنماید. سرانجام روز بیست و هشتم اردیبهشت 1362 در جاده چابهار به دست اشرار مسلح قاچاقچی، مظلومانه به شهادت رسید. جسم پاکش پس از تشییع در گلزار شهدای بیرجند به خاک سپرده شد.
توصیه های شهید در وصیت نامه اش
زمانی که به جبهه اعزام شد، در فرازی از وصیتنامه اش چنین نوشت :
« بنام خداوند پيروز كننده حق بر باطل . مفتخرم كه از وطنم هجرت نمودم تا عليه كفر مبارزه نمايم و در نهايت به آخرين آرزويم، مرگ در راه خدا برسم و جزو ادامه دهندگان راه حسين و يارى كنندگان باشم. در كربلاى خوزستان و در صف شهداى پاكدامن اين كربلا خون هديه نمايم .
و هم اكنون سخنى چند با پدر و مادرم دارم و آن اينكه :
تقاضا دارم كه از من رضايت داشته و اگر در زندگى نتوانستم حق خودم را به شما ادا نمايم به بزرگى خودتان ببخشائيدم .
و اما تو اى همسرم ، اميدوارم كه بعد از من هيچ ناراحتى نداشته باشيد و فرزندانم را دلدارى نمائيد ، چون شهيد راهش راهى است كه جز افتخار، چيزى ديگر دربرندارد ...... به اميد پيروزى و تقديم احترام :امضاءسيد على حسينى - مورخ 26/10/1359 »
روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
